Σάλος γύρω από τις δηλώσεις του προεδρίου του ΠΑΣΟΚ

Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, αντί να αποφεύγει την ευθύνη μέσω ανακοινώσεων του γραφείου Τύπου, πρέπει να πάρει θέση και να απολογηθεί δημοσίως, καθώς είναι βαθύτατα εκτεθειμένος μετά τη δημοσιοποίηση του πορίσματος του Πολυτεχνείου σχετικά με την τραγωδία των Τεμπών. Αυτή την εκτίμηση διατύπωσε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Παύλος Μαρινάκης.

Η πολιτική ευθύνη και οι κατηγορίες

Μία ημέρα πριν από τα συλλαλητήρια της 28ης Φεβρουαρίου, ο κ. Ανδρουλάκης σε τηλεοπτική συνέντευξη, κατά τη διάρκεια της παρουσίασης του πορίσματος του ΕΟΔΑΣΑΑΜ, μετατρέπεται σε βεβαιότητα μία πιθανολόγηση από το τότε πόρισμα. Ο στόχος του ήταν να υιοθετήσει βαριές κατηγορίες κατά της κυβέρνησης και του Πρωθυπουργού, σπέρνοντας υποψίες περί «συγκάλυψης».

Τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ σε δημόσιες εμφανίσεις τους αναφέρονται σε «παράνομα φορτία» και ενστερνίζονται θεωρίες συνωμοσίας, φτάνοντας να κάνουν αναφορές για «χαμένα βαγόνια» από το βήμα της Βουλής.

Η αξιοπιστία στην πολιτική

Ο κ. Ανδρουλάκης έχει δηλώσει ότι δεν εμπιστεύεται τη Δικαιοσύνη, αποκαλώντας τον Πρωθυπουργό «ενορχηστρωτή» της συγκάλυψης, προκειμένου να χρησιμοποιήσει την πρόταση δυσπιστίας κατά της Κυβέρνησης. Αυτό συνέβη χωρίς να περιμένει δημοσίως την κρίση των αρμόδιων αρχών ή των εμπειρογνωμόνων της Δικαιοσύνης.

Τώρα που οι θεωρίες περί «συγκάλυψης» καταρρέουν, ο κ. Ανδρουλάκης είναι υπόλογος απέναντι στους πολίτες, καθώς, μαζί με συνεργάτες του, επιχείρησε να παραπλανήσει την κοινή γνώμη.

Η αλήθεια πίσω από την τραγωδία

Η τραγωδία των Τεμπών αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες και πιο βαθιές πληγές για τη χώρα μας. Κάθε πτυχή της ερευνάται από τη Δικαιοσύνη και η αποδοχή της αλήθειας είναι επιτακτική. Στην κορύφωση μιας εθνικής τραγωδίας, η αντιπολίτευση προσπάθησε να καλλιεργήσει ένα τελείως ψευδές αφήγημα που εστίαζε στη «συγκάλυψη». Καθώς τα ψέματά τους αποκαλύπτονται, καλούνται να δώσουν εξηγήσεις για την πολιτική τους κατεύθυνση. Η εργαλειοποίηση του ανθρώπινου πόνου και η παραπλάνηση της κοινής γνώμης για τον πολλαπλασιασμό της οργής, σε τέτοιες στιγμές, είναι ένα σοβαρό πολιτικό λάθος.