Αντίκτυποι της Παράλειψης και της Αλήθειας

«Προς όλους όσοι θέλουν να χρησιμοποιήσουν τα “Τέμπη” όχι για την αλήθεια και την τιμή στη μνήμη των παιδιών μας, αλλά για το πολιτικό τους συμφέρον», αναφέρει ξεκινώντας την ανάρτησή της η Μαρία Καρυστιανού, επισημαίνοντας τις ανησυχίες της για τις δηλώσεις του προέδρου του Κινήματος Δημοκρατίας, Στέφανου Κασσελάκη.

Η κ. Καρυστιανού επικρίνει την έλλειψη «ενσυναίσθησης, σεβασμού και ανθρωπιάς» σχετικά με το σοβαρό θέμα της καταστροφής στα Τέμπη, ανησυχώντας για το πώς χρησιμοποιούνται τα γεγονότα προς όφελος πολιτικών συμφερόντων.

Ουσιαστικά Ερωτήματα για την Πολιτική Διαχείριση

Στην ανάρτησή της, η Καρυστιανού ασκεί σφοδρή κριτική στην κυβέρνηση και στον κ. Κασσελάκη, εστιάζοντας στην αποφυγή να αναγνωριστεί η αλήθεια πίσω από την καταστροφή. Αναφέρει χαρακτηριστικά: «Η κυβέρνηση στο καυτό θέμα της πυρόσφαιρας, προσπαθώντας μετά μανίας να αποφύγει την πρόκληση από χημικά καύσιμα και άρα από παράνομο φορτίο, συνεργάζεται με οποιονδήποτε στηρίζει ανυπόστατες θεωρίες».

Το ερώτημα είναι, λοιπόν, με ποια επιστημονική βάση και κυρίως για ποιους λόγους ο κ. Κασσελάκης αναφέρεται σε ανεπιβεβαίωτους ισχυρισμούς για σχέσεις με την Πυρόσφαιρα και ποιο είναι το πολιτικό κόστος των δηλώσεών του. Αναφέρεται ότι με το πόρισμα ΕΟΔΑΣΑΑΜ αποκαλύπτονται χημικές ουσίες ως υπεύθυνες για την καταστροφή, γεγονός που δημιουργεί ανησυχία και ανακρίβειες γύρω από τις πολιτικές ευθύνες.

Απαιτείται Συμμετοχή και Υποστήριξη

Η κ. Καρυστιανού ζητά από τον κ. Κασσελάκη να αποδείξει τη μεταστροφή της στάσης του και να στηρίξει τον δίκαιο αγώνα για τη μνήμη των θυμάτων. «Αγώνα που μας αφορά όλους, για την τιμή και τη δικαίωση στη μνήμη των νεκρών», αναφέρει, επισημαίνοντας τη σημασία του θέματος της ασφάλειας στις μεταφορές ώστε να μπορούμε να απολαμβάνουμε τη ζωή χωρίς το άγχος των κινδύνων κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού.

Η αφιέρωση που ζητά η Καρυστιανού για το συγκεκριμένο ζήτημα επιτάσσει να εξεταστούν οι πολιτικές ευθύνες και να επανεξεταστούν οι κριτικές εφαρμογές που εκφράζονται στο δημόσιο διάλογο. Είναι καιρός να βρούμε τη σωστή ισορροπία ανάμεσα στην πολιτική σκοπιμότητα και στην ανθρώπινη ευαισθησία απέναντι σε τόσο σοβαρά θέματα.