Η νέα ταινία της Disney, «Χιονάτη», μια ανανεωμένη εκδοχή του κλασικού παραμυθιού και ταινίας του 1937, δεν είναι απλά μια κινηματογραφική παραγωγή. Ακόμα και πριν την παγκόσμια πρεμιέρα της την επόμενη εβδομάδα, η ταινία έχει προκαλέσει έντονες κοινωνικές και πολιτικές αντιδράσεις.
Το casting της Ρέιτσελ Ζέγκλερ, ηθοποιού κολομβιανής καταγωγής στον ρόλο της Χιονάτης, έχει πυροδοτήσει αντιπαραθέσεις, ενώ η στάση των πρωταγωνιστών απέναντι σε πολιτικά ζητήματα, όπως οι φιλοπαλαιστινιακές δηλώσεις της Ζέγκλερ και οι υπέρ του Ισραήλ τοποθετήσεις της Ισραηλινής ηθοποιού Γκαλ Γκαντότ (η Κακιά Βασίλισσα), έχουν ρίξει λάδι στη φλόγα της συζήτησης.
Η ταινία φαίνεται να αντικατοπτρίζει την ακραία πολικότητα του σύγχρονου κόσμου, με τις αντιδράσεις να ξεπερνούν τα όρια της κινηματογραφικής κριτικής και να αγγίζουν βαθύτερα κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα. Η συζήτηση γύρω από τη νέα εκδοχή της Χιονάτης είναι έντονη, προκαλώντας αντιπαραθέσεις για την αναγκαιότητα της ανανέωσης του παραμυθιού. Το έργο του 1937 έθεσε υψηλούς στόχους για τις επόμενες ταινίες κινουμένων σχεδίων της Disney, αλλά παράλληλα έφερε προβληματισμούς για τα ανδρικά στερεότυπα και τις προσδοκίες που δημιουργούσε για τις γυναίκες, όπως η ανάγκη αναζήτησης του «Γοητευτικού Πρίγκιπα».
Η ηθοποιός Ζέγκλερ, σε μια συνέντευξή της, εξέφρασε την αντίθεσή της με την αρχική ταινία, υπογραμμίζοντας ότι επικεντρωνόταν υπερβολικά στην ερωτική σχέση της Χιονάτης με τον Πρίγκιπα, τονίζοντας πως η ιστορία της έδινε την εντύπωση ότι η ζωή της ήταν ατελής χωρίς την παρουσία του. Η δήλωσή της προκάλεσε έντονες αντιδράσεις, καθώς πολλοί χρήστες του διαδικτύου αντέτειναν ότι ο χαρακτήρας της Χιονάτης στην πραγματικότητα έδειχνε μια γυναίκα που σώζεται από έναν άνδρα μετά που έφαγε το δηλητηριασμένο μήλο.
Το casting και οι επιλογές γύρω από την ταινία «ξύπνησαν» και τον Πίτερ Ντίνκλατζ, έναν από τους πιο γνωστούς ηθοποιούς με νανισμό, ο οποίος αμφισβήτησε τη χρήση του όρου «νάνοι» και χαρακτήρισε το έργο του 1937 «απαράδεκτο». Η Disney, προσπαθώντας να αποφύγει την ενίσχυση των στερεοτύπων, αποφάσισε να δημιουργήσει «μαγικά πλάσματα» μέσω CGI, αποφεύγοντας τη χρήση του όρου «νάνοι» για τους χαρακτήρες.
Ωστόσο, παρά την αλλαγή της προσέγγισης, οι χαρακτήρες εμφανίζονται ως παραμορφωμένοι CGI νάνοι με τα ίδια ονόματα από το παραδοσιακό έργο: Χάπι, Γκρούμπι, Σλιπί, Σνιζί, Ντοκ, Μπάσιφουλ και Ντόπι. Η απόφαση αυτή έχει προκαλέσει επιπλέον κριτική, καθώς οι αλλαγές δεν φαίνεται να έχουν απομακρύνει τους χαρακτήρες από τα προηγούμενα στερεότυπα που ήθελαν να αποφύγουν.
Η Χιονάτη του 2025, που αντλεί περιεχόμενο από τις τάσεις της εποχής, είναι μία ταινία που προκαλεί πολλαπλές συζητήσεις, αντανακλώντας τη βαθιά διχασμένη κοινωνία μας. Από το casting μέχρι την πολιτική ατζέντα, η ταινία δείχνει πως η ψυχαγωγία έχει γίνει πεδίο πολιτικής και κοινωνικής αντιπαράθεσης, με το όνομα της Χιονάτης να βρίσκεται πλέον στην καρδιά αυτής της σύγκρουσης.
